ROEMENIE - juli 2008

Zaterdag 28/6, zondag 29/6 en maandag 30/6

Het is ver naar Roemenië en we doen het rustig aan. Zaterdagmorgen rond 9h vertrekken wij en we overnachten op een camping in Duitsland. Zondag zijn we weer de hele dag op weg en we slapen in Hongarije op Thermal Camping in Tizafüred.
Maandag hebben wij nog 300 km af te leggen. Aan de grensovergang van Oostenrijk, Hongarije en Roemenië moeten wij telkens een autovignet kopen. Aan de linkerzijde van de voorruit hangen nu reeds 3 vignetten.

Van zodra wij Roemenië binnenrijden merken wij een groot verschil. De wegen zijn in slechte staat, met veel kuilen. Buiten de hoofdweg zijn de zijwegen in de dorpen niet geasfalteerd of geplaveid. Wij rijden door een boerenstreek waar de meeste landarbeid nog met paard en kar wordt gedaan. Tractoren zie je bijna niet.

Rond 14 h na een wel zeer hobbelige rit komen we aan in Sapanta op camping Poieni. Het is een zeer kleine primitieve, maar nette camping met een pensionnetje ernaast. Vlug wordt de houtboiler aangemaakt, zodat wij tegen de avond een warme douche kunnen nemen.

Vanaf de camping wandelen wij de 2,7 km naar de bezienswaardigheid van Sapanta: het vrolijke kerkhof. Alle houten kruisen zijn met tafereeltjes uit het leven beschilderd en voorzien van naar het schijnt luchtige teksten (helaas in voor ons onbegrijpelijk Roemeens).

Na de deugddoende warme douche eten we een eenvoudige maaltijd in het pensionnetje.

 

Dinsdag 1 juli - zonnig 25 gr.

We doen een rondrit langs de omliggende dorpjes, en ik heb het gevoel 50 jaar terug in de tijd te zijn gereisd. Ik zie tafereeltjes die ik mij nog herinner van mijn kinderjaren, maar die bij ons reeds lang verdwenen zijn. De stofferige straatjes en zelfs de hoofdwegen hebben langs weerszijden open grachten. De hoge hooimijten in het veld, waar de mannen en vrouwen nog met hooivork en riek in de weer zijn, de boerenkarren door een of twee paarden voortgetrokken, de huisjes met hun erf waar de kippen rondscharrelen en een poes in de zon ligt te slapen, en de groententuintjes achteraan, zo hebben wij het 50 jaar terug ook gekend. Van de oudere generatie zijn de vrouwen nog gekleed met wijde zwarte rokken en een hoofddoek die achteraan is vastgeknoopt. De meeste mannen dragen een strohoedje.

Tijdens onze rit bewonderen wij ook de mooie houten kerkjes o.a. in Budesti en Calinesti.

Langs de rivier de Tiza, die de grens vormt met Oekraine en door de vallei van de Iza komen we door mooie dorpjes, veel met houten huizen, sommige met mooie hoge gesneden houten toegangspoorten.

In Barsana bezoeken wij het bijzonder mooie, moderne maar smaakvolle kloostercomplex. De verschillende gebouwen zijn met bloembakken getooid en staan in een rustig, sfeervol park.

Dit stukje van de Maramures regio was heel boeiend. We zijn benieuwd wat er verder nog komt.

 

Woensdag 2 juli - 25 gr.

Langs weeral geen te beste wegen vertrekken wij naar Borsa. Wij zullen bij een door een Belg uitgebaat pensionnetje camperen. De laatste km is een zandweg vol kuilen en steil bergop. Eigenlijk hadden wij een klein grasveld of zo naast het pension verwacht, maar er zijn maar een paar plaatsen naast een schuurtje.

Om te douchen moeten wij van de badkamer van de eigenaar gebruik maken. De vriendelijke ontvangst maakt de ongewone accomodatie voor een stukje goed. Het is tegen de middag als we aankomen en we krijgen een zelfgestookt drankje (gemaakt van appels en ca. 50 gr. sterk!) als aperitief. We gaan dan te voet naar de boerenmarkt in Borsa en de rest van de namiddag rusten we.

's Avonds gaan we eten bij onze gastheer. Er logeren 2 Belgen in het pension en we eten allen samen in de tuin. Onze Roemeense gastvrouw heeft super lekker gekookt. Tot heel laat zitten we gezellig met onze landgenoten te babbelen en te genieten van een lekker Roemeens wijntje.

 

Donderdag 3 juli - zonnig 28 gr.

We staan vroeg op, want het is een klein half uurtje rijden naar Viseu de Sus, waar wij de hele dag mee zullen rijden met een stoomtreintje dat de houthakkersroute volgt. Het treintje vertrekt om 8h30 en volgt de loop van de rivier de Vaser stroomopwaarts; dezelfde route die de houthakkers eerder op de dag nemen. Het traject is een  ca. 35 km in de bergen tot aan de Oekraïnse grens en daar doen we 3 h over. Het is een tocht door prachtige natuur afgewisseld met plaatsen waar de boomstammen op de spoorwagen wachten of gestapeld langs de oever van de rivier liggen, en plaatsen waar de houthakkers bezig zijn.
Tegen de middag komen we aan in Faina, dat aan de grens met Oekraïne ligt. Hier hebben we anderhalf uur pauze en we kunnen langs de rivier kuieren en het mooie boskerkje bewonderen.

Daarna volgt de stoomtrein dezelfde weg terug. Onderweg worden enkele jagers en ook hickers opgepikt. Slechts enkele stoomtreintjes worden nog gebruikt. Voor het vervoer van de stammen worden diesellocomotieven ingezet.

Rond 16 h zijn we terug, een mooie ervaring rijker.

 

Vrijdag 4 juli - 24 gr

We hebben afscheid genomen van onze landgenoten en vertrekken naar Sucevita in Moldavië (zuidelijk Bucovina), zo een 150 km. De eerste 60 km zijn een verschrikking ! De weg zit vol gaten en kuilen, soms is de volledige rechterkant weggezakt. Het wordt heel voorzichtig rijden en we halen amper 30 km/h als gemiddelde. De volgende 30 km zijn niet beter, daar wordt aan de weg gewerkt en we moeten lange stukken door aarde of grint rijden. Het laatste stuk is veel beter en we genieten van de mooie natuur.  

Kort na de middag komen wij aan in Sucevita, op een campingplaats bij een groot hotel- pension complex (het is meer een parkeerterrein, maar van alles goed voorzien).

Later in de namiddag gaan we de dichtsbijzijnde kloosters bezoeken. Eerst bezoeken wij het klooster van Moldavita, een ommuurd complex met in het midden een grote kerk, waarvan de buitenkant volledig met fresco's is beschilderd. Ook binnen is deze orthodoxe kerk rijkelijk versierd. De kloostergebouwen en de tuin vol bloemen zijn goed onderhouden en bieden een fraaie aanblik.

Het klooster van Sucevita heeft iets van een vesting. Het is volledig ommuurd met op de 4 hoeken een toren. Ook hier staat de kerk centraal, is ze is volledig met goed bewaarde fresco's beschilderd, zowel binnen als buiten en omgeven door een mooie bloementuin. Het door nonnetjes bewoonde klooster heeft een klein museum.

Morgen willen we nog een paar bekende kloosters bezoeken.

 

Zaterdag 5 juli - bewolkt/zonnig - 24 gr.

Vooraleer we nog twee kloosters  bezoeken, gaan we in Marginea naar een pottenbakkerij. Naast de mooi beschilderde potten en schaaltjes van bruine klei wordt hier ook veel vervaardigd van zwarte klei.

Hierna gaan we naar het klooster van Humor en het klooster van Voronet. Het concept van de kloosters is hetzelfde als die van gisteren: een orthodoxe kerk met meestal een open voorportaal , veel fresco's binnen en buiten, gelegen in het midden van een ommuurd kloostercomplex. Voor Humor is de dominerende kleur van de fresco's rood en voor Voronet blauw. De meeste kloosters in Moldavië dateren van de 15de en 16de eeuw.

Via Suceava, een onaantrekkelijke grote stad, rijden wij naar Radautje. Onderweg worden we verrast door een enorme plensbui.
In Radautje is het kermis. Enkele kermisattracties, een markt en heel veel eettentjes laten ons even van dit gebeuren meegenieten.

 

Zondag 6 juli - zonnig 24 gr.

Onze verplaatsing naar Transylvania bedraagt ca. 250 km, langs goede en slechte wegen. Het is zondag en we zien veel mooi uitgedoste mensen te voet naar de kerk gaan. Onze rit gaat door een mooi golvend groen landschap. Hier en daar staan Roma's (zigeuners) langs de weg met bessen of  wilde paddestoelen die ze in de natuur hebben geplukt, en die ze te koop aanbieden. We zien ook veel zwerfhonden.
De camping in de buurt van Gheorgieni is gesloten en staat te koop. Ongeveer 1 km terug hebben wij een bordje gezien met "Zimmer frei + camping". Zo komen wij in de mooie tuin van particulieren terecht.

We krijgen electriciteit  en mogen van het sanitair in het huis gebruik maken. De familie bestaat uit oma en opa, hun zoon en schoondochter en een kleinkind. Oma biedt aan om 's avonds voor ons te koken, wat wij aanvaarden. Zo hebben wij super lekker, typisch Transylvaans, een met trots bereid avondmaal gegeten, aan een zeer democratische prijs.

 

Maandag 7 juli - zonnig 28 gr.

Ons uitstapje vandaag is naar het vlakbijgelegen Lucul Rossu (rode meer), en een 10-tal km verder de Bicaz-kloof. Het meer is ontstaan in 1837 bij een aardbeving. Overal in het meer steken nog steeds de stompen van de bomen uit het water, goed bewaard gebleven door opgeloste mineralen. Dit meer is een drukbezochte attractie.

Wij hebben daar op de parking een stom ongeluk. Bij het achteruitrijden zijn wij nogal heftig tegen een laag muurtje gebotst en er is flink wat schade aan de auto.
Een beetje in mineur rijden wij verder naar de Bicaz kloof. De bijna loodrechte tot 100 m hoge wanden van de kloof zijn spectaculair. Er staan daar veel kraampjes en stalletjes met kledij, aardewerk, schapenhuiden enz...

Op eerdere ritten zagen wij langs de weg imkers die in omgebouwde, kleurige woonwagens hun bijenkorven zetten (en verplaatsen) en de honing langs de weg te koop aanbieden.  Ook langs deze weg zagen we enkele "bijenwagens".

Deze avond heeft onze gastvrouw trots haar huis getoond. Het is een schaars bemeubelde woning. De vrouw biedt in de zomer 3 slaapkamers te huur aan. Deze kamers hebben enkel een dubbel bed en een nachtkastje. In de tuin staat een groot tuinhuis dat als keuken dienst doet.  De electriciteit wordt met een dieselgenerator geproduceerd. Er is putwater voor de douche en het toilet en drinkwater wordt in grote jerrycans uit een bron verderop gehaald. Door hun kamers te verhuren en wat plaats te bieden aan kampeerders proberen deze mensen iets bij te verdienen (hun inkomen is een zeer laag pensioentje), maar ze hebben voldoende en zijn gelukkig in de mooie natuur te kunnen leven.

 

Dinsdag 8 juli - zonnig 28 gr.

De verplaatsing met de caravan naar Sighisoara verloopt vlot. We staan op een camping bij het stedelijk zwembad en kunnen gemakkelijk te voet het stadje bezoeken. Sighisoara is een middeleeuws stadje, waarvan de oude kern, de burchtheuvel zeker een bezoekje waard is.  Door een toegangspoort komen wij bij de klokkentoren uit de 14de eeuw, met een interessant uurwerk: 7 figuren stellen de 7 dagen van de week voor. De klokkentoren is een van de 9 torens die in de stadsmuren nog te zien zijn.

Wij wandelen via de 175 overdekte trappen naar de hoog op de heuvel gelegen katholieke bergkerk, met vlakbij de touwslagerstoren en nog een paar andere. Verder is er ook nog de schoenmakerstoren. 

De geplaveide pleintjes en smalle straatjes, nog gewoon aardewegen, zorgen voor een bijzonder sfeerbeeld.

Vlakbij de camping aan de rivier staat een heel mooie orthodoxe kerk. 

Sighisoara is geen grote stad, maar wel een mooie stad die ook op de Unesco-lijst voor werelderfgoed staat.

 

Woensdag 9 juli - bewolkt 24 gr.

Vannacht was er onweer en veel regen, en ook deze morgen is de hemel nog grijs. Tegen de middag gaan we naar Targu Mures, een redelijk grote stad. In het hart van de stad staan  drie opmerkelijke gebouwen: het stadhuis, de prefectuur en het Cultuurpaleis.

Wij bezoeken het cultuurpaleis dat op de eerste verdieping een bijzonder mooie spiegelzaal heeft, met 2 ernorme spiegels aan beide uiteinden van de zaal en met op glas geschilderde voorstellingen. Ook de plafonds zijn prachtig beschilderd.

Er is ook een theater en op de derde verdieping een schilderijenmuseum met werken van 19de eeuwse Hongaarse kunstenaars.

Via het centrale bebloemde plein komen wij bij de heel mooie orrthodoxe kerk, en even verder de al even mooie katholieke kerk.

Hiermee hebben wij de voornaamste bezienswaardigheden gezien.
Wij rijden nog naar het stuwmeer van Bezi, een brokje mooie natuur.

Het is de hele dag droog gebleven, maar op de terugweg begint het te regenen.

 

Donderdag 10 juli - zonnig 24 gr.

Onze uitstap van vandaag zal ons via Biertam naar de stad Medias leiden. Via landelijke wegen komen wij in het kleine dorp Biertan, waar een van de best bewaarde weerkerken van de regio staat. Een weerkerk is een massieve kerk, gebouwd om ook aanvallen te kunnen weerstaan en de plaatselijke bevolking veiligheid te bieden. De ommuurde kerk van Biertan, met nog 3 overgebleven torens lijkt meer op een burcht.

De sleutel van de kerkdeur draait de deur in het slot op 13 verschillende punten en is een ingenieuze puzzel. Het altaar uit de 16de eeuw heeft prachtig beschilderde panelen en mooi houtsnijwerk.

Enkele km voorbij Biertan ligt Copsa Mare, een nog kleiner, armoedig dorp, dat ook, zij het een minder goed bewaarde weerkerk heeft. In dit plaatsje komen waarschijnlijk zelden toeristen en voelen wij ons de bezienswaardigheid.

Op weg naar Midas houden we even halt in een klein dorp. Als we de heuvel opwandelen komen we ongewild bij de armoedige hutten van Roma-zigeuners (een etnische  minderheidsgroep).  Er is geen electriciteit of water (water wordt met emmers uit één enkele waterput gehaald), de hutjes worden met plastiek en houten latten waterdicht gehouden. Het is schrijnende armoe.

Midas heeft een historisch centrum. Daar is net een festiviteit aan de gang en we zien een optocht met taferelen in middeleeuwse klederdracht.

We zagen vandaag veel tegenstellingen. Het verschil tussen de stad en afgelegen dorpen is groot, en we zagen met eigen ogen hoe moeilijk sommige mensen het hebben.

 

Vrijdag 11 juli - zonnig 24 gr.

We moeten veel druk verkeer trotseren rond Brasov om op camping Darste te geraken.

Na een rustpauze gaan we in de namiddag de oude stadskern van Brasov bezoeken. Door de verkeersvrije winkelstraat met in het midden, over de gehele lengte van de straat terrasjes, komen wij bij het centrale plein: Piata Stafului. Ook hier veel terrasjes en een fontein. Rond het plein zijn het mooie Raadshuis en het historisch museum.

Vlakbij het plein staat de indrukwekkende zwarte kerk (Biscerica neagra). Dit dominante gotische bouwwerk is maar liefst 90 m lang en 40 m breed.
We wandelen verder langs de zwarte kerk tot bij de restanten van de stadsmuur, met verschillende poorten. Heel mooi is de Catharinapoort met verschillende torentjes. 

Via de weg langs de heuvel achter het weversbastion komen we terug in de winkelstraat.
Buiten de stadskern is Brasov een lawaaierige, drukke stad.

  

Zaterdag 12 juli  - zonnig 29 gr.

Ten zuiden van Brasov liggen in het berglandschap enkele toeristische plaatsjes zoals Sinaia en Bran. Sinaia is een recreatieoord met mooie villa's. Maar de grote trekpleister is het magnifieke Peles kasteel. Het is gebouwd tussen 1875 en 1914 en was het chique buitenverblijf van koning Carol I. Er zijn meer dan 150 kamers, en de mooiste materialen zoals notenhout, zijde, Venetiaanse spiegels en luchters, parelmoer en kostbare tapijten zijn gebruikt voor de inrichting. Er zijn ook prachtige kunstwerken in ondergebracht. Het geleid bezoek met engelssprekende gids was echt de moeite waard.

 Het kasteel ligt trouwens in een mooie parktuin.

Een paar km verder ligt het Sinaia-klooster met 2 kerken. Het kleinste kerkje dateert van 1695, maar is nog in heel goede staat. 

Na deze twee bijzonder mooie bezoeken rijden wij naar Bran waar eveneens een goed bewaard kasteel uit het einde van de 14de eeuw te bezichtigen is. Dit grote kasteel wordt vaak in verband gebracht met Dracula (Vlad Tepes) en wordt ook wel het kasteel van Dracula genoemd. Het op de heuvel gebouwd kasteel met dreigende torens die tegen de blauwe lucht afsteken spreekt inderdaad tot de verbeelding.

In Bran zelf zijn veel toeristenstalletjes, vele ervan inspelend op de Dracula-sfeer. Er is zelfs een taveirne met een soort Dracula-spookruimte.
Verder is er in Bran een openluchtmuseum met houten huisjes van vroeger en hun inrichting. Het moet gezegd worden dat wij in het Noorden van Roemenië in Maramures, nog veel dergelijke nog bewoonde huisjes hebben gezien.

Pracht en praal in een iets mondainere omgeving vormden vandaag de hoofdbrok.

 

Zondag 13 juli - zonnig 35 gr.

Op deze zwoele dag verhuizen wij naar een camping Carta. Camping "de oude wilg" wordt uitgebaat door een Roemeens-Nederlands echtpaar, en is een charmante, rustig gelegen camping. Tegen de middag zijn we gesetteld.  De temperatuur loopt op tot meer dan 35 gr. en we hebben alleen zin in een luie zetel in de schaduw en een koel drankje. Toch doen we in de late namiddag een wandelingetje door Carta naar o.a. de ruine van een middeleeuws klooster. De kleine kerk is nog in gebruik.   

                                    
We wagen ons op de wankele, scheefhangende hangbrug over de rivier, maar dan is het welletjes en we gaan verhit en bezweet terug naar de camping. Een douche was nog nooit zo welkom !

 

 

Maandag 14 juli - zonnig 33 gr.

Vandaag staat de stad Sibiu op ons programma, een stad waar de Saksen flink wat sporen hebben nagelaten. Als we de stadsmuurbinnenkomen worden bij een van de oude torens oude ambachten gedemonstreerd o.a. steenhouwen, houtsnijwerk en smeedwerk.

We komen via een verkeersvrije straat op het grote plein waar het Bruckenthal museum  staat en de raadhuistoren een gerenoveerde kerk. Op het kleine plein erachter staan ook heel mooie gebouwen. We gaan over de leugenbrug en via de bogentrap en komen bij de imposante evangelische kerk. De stad heeft veel huisjes met dakkapalletjes, soms zijn het net huisjes met half gesloten ogen.

Na Sibiu rijden wij langs een toeristische route en komen zo in een paar mooie dorpjes o.a. Tilisca.

Dan begint het hard te regenen en we besluiten terug te keren. Het wordt een heel hevige stortbui onderweg en meer dan 10 minuten valt de regen met bakken uit de hemel.
Maar in Carta op de camping heeft het niet geregend.
Vanavond zijn we bij de rivier naar de terugkeer van het vee gaan kijken. De meeste inwoners van Carta hebben een paar koeien en/of een paard. Deze worden bij dageraad door een veehoeder meegenomen in de heuvels om te grazen. Tegen zonsondergang komen ze terug en steken ze de rivier over, waar ze door hun eigenaars worden opgewacht. Het is een schitterend zicht bij de ondergaande zon !

 

Dinsdag 15 juli - regen 20 gr.

Het heeft vannacht flink geregend en deze morgen is het nog heel grijs.

Wij rijden naar een bergmeertje in het Fagaras-gebergte. Hiervoor moeten wij over een bergpas met als hoogste punt ca. 2000 m. Vanaf 1600 m rijden we letterlijk in de wolken en kunnen bijna niets zien. Het begint ook opnieuw te regenen en we keren terug.

Tegen de avond gaan we nog eens naar de terugkeer van het vee kijken, helemaal in de ban van dit landelijk tafereel. De eenvoudige bewoners van het dorp en de kinderen vragen steeds sigaretten en "bonbon". Ditmaal ben ik voorzien van de nodige snoepjes. De mensen willen graag babbelen en gefotografeerd worden en we behelpen ons met gebarentaal en snoepjes. Overal blije gezichten !

 

Woensdag 16 juli - regen en onweer, donderdag 17 juli - zonnig 26 gr.

Woensdagmorgen regent het na een nacht met onweer en we gebruiken de dag om te verhuizen naar een camping in Aurel Vlaicu, uitgebaat door een nederlands echtpaar.

Vandaag donderdag is de zon weer volop aanwezig. We gaan naar het kasteel van Hunedoara. Tussen vervallen staalfabrieken, roestige buizenstelsels en industriele complexen staat het sprookjesachtige 15de eeuws kasteel. We brengen een bezoek aan dit goed bewaarde kasteel, dat een van de grootste is van dit land.

Daarna gaan we naar het meer van Cincis.

Tot slot gaan we op zoek naar de opgravingen dicht bij Costesti. Wij rijden verkeerd en komen in een afgelegen bergdorp terecht. De bewoners leggen met handen en voeten en met tekeningetjes op de grond uit waar we verkeerd zijn gereden. Terug op het juiste spoor komen we op een aardeweg die zo slecht ligt na de regen van gisteren, dat we rechtsomkeer maken en het voor gezien houden.

's Avonds zitten we nog wat te praten met Nederlanders die hier ook op rondreis zijn.

 

Vrijdag 18 juli - zonnig 30 gr.

Vandaag gaan we een kijkje nemen in Albo Iulia, de hoofdstad van Transylvanië. Twee indrukwekkende kerken domineren het centrum: de grote orthodoxe kathedraal, recent gebouwd, met rondom een mooi geintegreerd gebouwencomplex, en even verder de St. Michaelkerk uit de 13de eeuw. Rechts van deze kerk staat het Bischoppelijk paleis. Uiteraard lopen wij ook langs de Union Hall en het museum.

We keren terug naar de camping langs de druk bereden tweevaksbaan (Sebes-Deva), met heel veel vrachtverkeer. Het lijkt wel of men hier wedijvert om zo veel mogelijk verkeersregels te overtreden. Er wordt heel roekeloos en snel gereden, er wordt zowel links als rechts ingehaald, ook in de bochten. Het rijgedrag van sommige Roemenen laat veel te wensen over!

Er is nog wel meer dat zou mogen verbeterd worden zoals de electriciteitsbedrading op sommige plaatsen.

 

Zaterdag 19 juli en zondag 20 juli - zonnig 27 gr.

We verhuizen zaterdag naar een camping in Gilau: camping El Dorado. Deze camping wordt eveneens door Nederlanders uitgebaat en is veruit de netste camping die we hier in Roemenië zagen.

Zondagmorgen rijden wij naar een paar dorpjes in de omgeving. In Monastirini zien we de dorpelingen fijn uitgedost naar de kerk gaan. De vrouwen dragen de traditionele zwarte boerenkledij.

In Bologa bezoeken wij een watermolen. Deze zeer oude molen is tijdens de week nog in gebruik. De waterloop wordt ook gebruikt om wol en wollen kleden te wassen. Hiervoor wordt het water door een grote houten kuip geleid. De kleden of de wol worden gewassen door de beweging van het water. Het is een soort antieke whirpool.

In Hedin vergapen we ons aan enkele heel protserige nieuwbouwprojecten. Het zijn appartementsgebouwen met daken bestaande uit een overdaad aan torentjes en dakkapelletjes en versiersels uit zink. De muren zijn in verschillende felle kleuren geschilderd.

Dan rijden wij naar het meer van Belis. In Belis zelf is er een markt.
Overal langs de weg op de open plaatsen langs een rivier of in de schaduw tussen de bomen zitten mensen te picknicken of te zonnebaden. Dit schijnt een typisch Roemeense zondag te zijn.

Ook aan de oevers van het stuwmeer van Belis zien we dezelfde tafereeltjes.
Als afsluiter van de dag gaan we eten in het restaurant van de camping.

 

Maandag 21 juli - zonnig 26 gr.

We moeten eerst een stukje rijden, maar dan gaan we een flinke wandeling maken in de Turda-kloof. Aan de ingang van de kloof komen wij vier belgische jongens tegen, die met rugzak en tentje door Roemenië trekken.

De wandeling door de kloof is pittig en neemt enkele uren in beslag. Een rotsachtig pad voert ons door de nauwe kloof met rotswanden van meer dan 300 m hoog, langs de rivier en over kleine hangbrugjes.

Als we uit de kloof komen zijn er glooiende groene weiden langs de rivier. We zien een groep koeien pootje baden in de rivier en enkele zwarte ossen nemen een verkwikkend bad in het koele water.  We keren terug langs hetzelfde pad.

In de late namiddag bezoeken we Rimetea, een door Hongaren bewoond dorpje. Het ligt aan de voet van een hoge rots. De authentieke huizen, de rust en de ligging maken het dorpje heel aantrekkelijk.

Het is vrij laat als we terug op de camping zijn.

 

Dinsdag 22 juli - bewolkt en regen

Ons Roemeense avontuur is ten einde en we vertrekken richting Hongarije. In de omgeving van Oradea zijn een paar omleidingen. Die gaan over zo een slechte weg dat onze botten door elkaar worden gerammeld en onze tanden klapperen. Het is echt stapvoets rijden.

Aan de grens worden onze wagen en onze caravan grondig gecontroleerd, tot zelfs de inhoud van de koelkast toe!

We overnachten in Hongarije en gezien het bar slechte weer reizen we morgen verder naar huis.

Einde van onze boeiende  Roemeense rondreis !

 

 

Onder ROEMENIE JULI 2008 kan je alle foto's van deze reis zien.